-
1 korona
* * *f.1. ( symbol władzy) crown; korona królewska king's crown, royal crown; korona cesarska emperor's crown, imperial crown; strącić komuś koronę z głowy dethrone sb, overthrow sb's rule; korona ci z głowy nie spadnie iron. it won't tarnish your reputation, it won't bring any dishonor to you.2. (= władza) crown, Crown; zdobyć koronę establish one's rule, seize power; sięgać po koronę win the crown, take the crown; pretendent do korony pretender to the throne.3. (= przybranie głowy) crown, wreath; korona z liści laurowych laurel wreath; korona Słońca l. słoneczna astron. corona; korona l. szachownica cesarska bot. crown imperial ( Fritillaria imperialis); korona cierniowa crown of thorns; korona męczeństwa crown of martyrdom.4. (= konary i gałęzie) crown, tree top.5. bot. ( część okwiatu) corolla.6. ( waluta) crown; ( w Danii i Norwegii) krone; ( w Szwecji) krona; ( w Islandii) króna; ( w Czechach i na Słowacji) koruna; hist. ( w Austrii) krone.7. przen. (= uwieńczenie) crown, culmination; zdobyć koronę Himalajów climb all the 8000 m peaks of the Himalayas.8. anat. ( część zęba) crown.9. dent. (= koronka) crown, artificial crown.10. bud. coping, crown; korona drogi crown.11. (= monarchia) crown.12. muz. (= fermata) fermata, hold, pause.13. karty (= pięć honorów) five honors; (= cztery asy) four aces.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > korona
-
2 Islandia
Р Islandii жИсла́ндия
См. также в других словарях:
islandzki — islandzkidzcy «związany z Islandią, właściwy Islandii lub Islandczykom, pochodzący z Islandii» ∆ Język islandzki «język, którym mówią Islandczycy; jeden z najstarszych literackich języków germańskich» ∆ bot. Płucnica islandzka a. porost islandzki … Słownik języka polskiego
Финансовый кризис 2008 года в Исландии — … Википедия
gejzer — m IV, D. u, Ms. gejzererze; lm M. y geol. «gorące źródło wybuchające w pewnych odstępach czasu słupem pary i wody; występuje na terenach wulkanicznych, zwłaszcza w Islandii i Nowej Zelandii» ‹od nazwy źródła› … Słownik języka polskiego
korona — ż IV, CMs. koronanie; lm D. koronaon 1. «symbol władzy monarchy, zwykle w postaci złotej, bogato zdobionej obręczy, wkładanej na głowę» ∆ Korona pięciopałkowa, hrabiowska, baronowska itp. «wyobrażenie korony na herbach i przedmiotach użytkowych… … Słownik języka polskiego
wyspowy — przym. od wyspa Szelf wyspowy (Islandii) … Słownik języka polskiego
nordyk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. nordykycy, antr. {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek o cechach typu nordyckiego: wysoki, o smukłej budowie ciała, pociągłej wąskiej twarzy, jasnej skórze, falistych jasnoblond włosach i niebieskich oczach; żyjący… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
